پاداش یعقوب

البته عمرو در داشتن تدبیر و سیاست به‌پای یعقوب نمی‌رسید و برخلاف یعقوب به تجملات و زندگی پُر زرق‌وبرق و شاهانه روی آورده بود. عمرو به اندوختن مال اهمیت می‌داد و اموالش بیشتر از خراج، مالیات مناطق زیر سلطه و اموال امرای کشوری تأمین می‌شد. عمرو به سپاهیان پاداش‌ها و کمک‌های مالی فراوانی می‌داد. او در ابتدای هر سال افراد سپاه را از نظر اسب، سلاح و… بازرسی می‌کرد و هدایایی درخور لیاقت به آن‌ها می‌داد. عمرو برای این‌که متوجهٔ چگونگی رفتار و افکار امرای لشکری شود، غلامانی را تربیت می‌کرد، آن‌ها را به فرماندهان و امرای سپاهی می‌بخشید و دستمزد آنان را از اموال خاصهٔ خود می‌پرداخت. این غلامان نیز وظیفه‌ای جز جاسوسی و خبرآوردن از اربابان خود نداشتند و این اقدام باعث ایجاد بی‌اعتمادی بین عمرو و امرایش می‌شد.