نکو گفتاری

لغت نامه دهخدا

نکوگفتاری. [ ن ِ گ ُ ] ( حامص مرکب ) نکوگفتار بودن. رجوع به نیکوگفتاری و نکوگفتار شود.

فرهنگ فارسی

نکو گفتار بودن.

جمله سازی با نکو گفتاری

💡 دست در تن تن بسیار مزن ای مطرب رونقی می دهش از شعر نکو گفتاری