شعر حسرت

در بسیاری از داستان‌ها و غزل‌های شاعران ایران وصف گل‌وبلبل به چشم می‌خورد و تحت تأثیر همین نغمه‌سرایی‌ها برخی از خارجیان ایران را کشور گل و بلبل خوانده‌اند. در ادبیات فارسی گل‌وبلبل همتراز معشوق و عاشق هستند، گل رز زیبا، مغرور، و اغلب بی‌رحم (به سبب داشتن خار) است و بلبل بی‌وقفه آواز می‌خواند و از اشتیاق و ارادت خود نسبت به گل می‌گویند. در شعر عرفانی، حسرت بلبل نسبت به گل رز به عنوان یک استعاره حکایت از اشتیاق روح برای پیوستن به خدا را دارد.