پنبه دهن. [ پَم ْ ب َ / ب ِ دَ هََ ] ( ص مرکب ) پنبه دهان.کنایه از کم گو و کم سخن. ( غیاث اللغات ): پنبه دهنا کدام روئی سوزن پلکا کدام سوئی ؟امیرخسرو ( از آنندراج ).از دو بیت شاهد پنبه دهان و پنبه دهن معنی مفهوم نمیشود، محتاج تأیید است.
فرهنگ فارسی
( صفت ) کم گوی کم سخن.
جمله سازی با پنبه دهن
پنبه را یکبارگی برکش ز گوش در دهن نه محکم و بنشین خموش