گیاه بِلادُون که با نام‌های دیگری همچون مردم‌گیاه، بِلادانه و مهرگیاه نیز شناخته میشود، از جمله گیاهان دارویی و در عین حال سمی متعلق به تیرهٔ بادنجانیان است. این گیاه پایا، دارای ریشه‌ای گوشت‌دار و حنایی‌رنگ است و ارتفاع آن به یک تا یک و نیم متر می‌رسد. بلادن به‌صورت خودرو در مناطق مرطوب و سایه‌دار نواحی مختلفی از جمله آسیای مرکزی، جنوب اروپا، قفقاز و ایران میروید و برگ‌های بیضوی، گل‌های منفرد قهوه‌ای مایل به بنفش و میوه‌های سته‌ای به اندازهٔ گیلاس دارد که در ابتدا سبز و پس از رسیدن به رنگ قرمز یا سیاه درمی‌آیند.
اجزای مختلف این گیاه از جمله برگ، ریشه، میوه و دانه‌های آن، سرشار از آلکالوئیدهای مهمی مانند آتروپین، هیوسیامین، بلادونین و آسپاراژین است. وجود این ترکیبات شیمیایی، بلادن را به‌عنوان منبعی برای استخراج مواد سمی و دارویی مطرح کرده است. اگرچه این گیاه در طب سنتی برای مصارف درمانی محدود مورد استفاده قرار میگیرد، اما به دلیل سمیت بالا باید با احتیاط کامل و تحت نظر متخصص مصرف شود.
در ایران، بلادن به‌ویژه در نواحی شمالی و شرقی کشور به‌وفور یافت میشود و در گویش محلی بیشتر با نام مردم‌گیاه شناخته میشود. با وجود سمی بودن، این گیاه در پزشکی و تحقیقات دارویی اهمیت ویژه‌ای دارد و شناخت دقیق ویژگی‌های ظاهری و شیمیایی آن برای جلوگیری از مسمومیت‌های احتمالی و نیز بهره‌گیری صحیح از خواص درمانی آن ضروری است.