جهل مرکب

جهل مرکب به معنای نادانی در نادانی در حوزه اخلاق به نوعی از نادانی اشاره دارد که در مقابل جهل بسیط قرار می‌گیرد. جهل مرکب به معنای عدم آگاهی از نادانی است؛ به این معنا که فرد نه تنها از موضوعی علم ندارد، بلکه از نداشتن آن علم نیز بی‌خبر است. از نظر علمای اخلاق، این نوع جهل بدترین رذیلت به شمار می‌آید و درمان آن بسیار دشوار و گاهی غیرممکن است. به اعتقاد این دانشمندان، تنها راه درمان این وضعیت آن است که فرد مبتلا به جهل مرکب، نسبت به این باور که عالم است دچار تردید شود. برای رسیدن به این تردید، او باید به یادگیری ریاضیات تشویق شود تا از این طریق به لذت یقین دست یابد. با مقایسه یقین حاصل از ریاضیات با باورهای خود، فرد می‌تواند به شک بیفتد و جهل او به جهل بسیط تبدیل شود، که این امر زمینه‌ساز درمان او خواهد بود. همچنین، می‌توان به طب الروحانی مراجعه کرد.

لغت نامه دهخدا

جهل مرکب. [ ج َ ل ِ م ُ رَک ْ ک َ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) اعتقاد داشتن بر ماهیت چیزی بطوری که این اعتقاد خلاف ماهیت آن باشد. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). جهل مرکب عبارت است از اعتقاد جازم غیرمطابق با واقع. جهل مرکب عبارت از اعتقاد جازم غیرمطابق است خواه مستند به شبهه باشد و خواه مستند به تقلید، پس ثبات را در جهل مرکب اعتباری نیست و سبب آنکه آنرا مرکب نامیده اند اینست که آدمی چیزی رابرخلاف آنچه حقیقت اوست اعتقاد کند پس معلوم می شود که بر حقیقت آن شی پی نبرده و حقیقت امر برای اعتقادکننده مجهول مانده، این خود یک جهل سپس اعتقاد کند که اعتقاد او عین صوابست و این خود جهل دیگر، که با هم تشکیل و ترکیب یافته و بنام جهل مرکب معروف گردیده است. ( کشاف اصطلاحات الفنون ) ( تعریفات )

فرهنگ فارسی

اعتقاد داشتن بر ماهیت چیزی بطوری که این اعتقاد خلاف ماهیت آن باشد.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] جهل مرکب به معنی جهل شخص غیر آگاه به جهل خویش است.
جهل مرکب، مقابل جهل بسیط بوده و به این معنا است که انسان چیزی را نداند و به نادانی خویش نیز توجه نداشته باشد، بلکه اعتقاد داشته باشد از کسانی است که به آن امر آگاهی دارد، مانند کسانی که اعتقادات فاسد دارند و خیال می کنند به حقایق آگاه اند، در حالی که در واقع نادان اند.
حجیت قع در صورت جهل مرکب
اصولی ها می گویند قطع حجیت دارد و متابعت از آن لازم است، هر چند در واقع جهل مرکب باشد.

جملاتی از کلمه جهل مرکب

عقل است که با جهل مرکب به جهادست جهل است که با عقل مجرد به جدال است
بیچاره خرد به سعی باشد مجبور کز جهل مرکب برهد نفس غیور
مانده در جهل مرکب آنکه لوحش ساده است تیره بودن لازم چشم سفید افتاده است
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم