اصطلاح «کم منفصل» که به صورت «کَم ْ مَنفَصِل» نگاشته میشود، یک ترکیب وصفی و از مصطلحات تخصصی علم منطق محسوب میگردد. این مفهوم، در دستهبندی مقولات عشر و به عنوان یکی از اقسام «کم» مورد بررسی قرار میگیرد. درک صحیح این اصطلاح، مستلزم مراجعه به معنای پایهای «کم» در منطق است که یکی از مهمترین مقولات به شمار میرود.
کم منفصل به کمیتی اشاره دارد که اجزای تشکیلدهندهی آن، دارای تماس و پیوند طبیعی و ذاتی با یکدیگر نباشند، بلکه میان آنها فاصله و انفصال وجود داشته باشد. به بیان دیگر، این کمیت از واحدهای مجزا و منفردی تشکیل شده است که هر یک به طور مستقل و جدا از دیگری قابل شمارش هستند. اعداد و شمارشپذیری، از ویژگیهای بارز این نوع کمیت به حساب میآید.
نمونههای متعددی برای درک بهتر «کم منفصل» قابل ذکر است. تعداد دانشجویان حاضر در یک کلاس، تعداد درختان یک باغ، یا تعداد کتابهای موجود در یک کتابخانه، همگی مصادیقی از این نوع کمیت هستند؛ چرا که هر فرد، هر درخت و هر کتاب، به عنوان یک جزء مستقل و جدا از دیگران محسوب شده و مجموعهی آنها عددی گسسته و منفصل را تشکیل میدهد. این مفهوم در مقابل «کم متصل» قرار دارد که بر پیوستگی دلالت میکند.