ده یعقوب

نام فارسی آن برگرفته شده از عربی است. لقب یعقوب، «کسی که با خدا ستیز کرد». بنابر کتاب «پیدایش» عهد عتیق، یعقوب با فرشته‌ای کشتی گرفت و بر او پیروز شد، سپس فهمید که آن فرشته خدا بود و لقب اسرائیل را خدا به او داد.

ای بسا یعقوب کان مشکین رسن دربند کرد وی بسا یوسف که در چاه ز نخدان یافتست

مردی به نام یعقوب برای پشتیبانی از شاگرد یک قهوه‌خانه به نام جمیل درگیر ماجرایی می‌شود که در آن جمیل با ضربات چاقو زخمی می‌گردد و یعقوب او را به بیمارستان می‌رساند اما دیگر خیلی دیر شده است…

ماه کنعان می و زندان خم، من چون یعقوب قاصد مصر تو بوئی به من آر ای ساقی

وای بر یعقوب ما کز بعد چندین انتظار کاروان مصر از نزدیک کنعان بازگشت