حضرت سلیمان (ع)، نبی بزرگ بنی‌اسرائیل، پایتختش بیت‌المقدس در شام بود. خداوند به او قدرت‌های عظیم و امکانات فراوانی عطا کرده بود، به‌گونه‌ای که رعد و برق، جن و انس، پرندگان و حیوانات دیگر همگی تحت فرمان او بودند و او به زبان همه آنها آشنا بود. سلیمان (ع) بر تمام زمین سلطنت می‌کرد. او یکی از پیامبران بزرگ است که هم مقام نبوّت و هم حکومتی وسیع و بی‌نظیر داشت. نام مبارکش در قرآن 17 بار ذکر شده و با یازده واسطه به حضرت یعقوب (ع) می‌رسد. خداوند در ستایش او می‌فرماید: وَ وَهَبْنا لِداوود سُلَیمانَ نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ أَوَّابٌ؛ ما سلیمان را به داوود ـ علیه‌السلام ـ بخشیدیم، چه بنده خوبی! زیرا همواره با خدا ارتباط داشت و به سوی او بازمی‌گشت و به یادش بود. حضرت سلیمان (ع) با شکوه و قدرتی بی‌نظیر بر جهان حکومت می‌کرد. هدف او دعوت همه انسانها به سوی خدا و توحید و اهداف الهی بود و تلاش می‌کرد تا از هرگونه انحراف و گناه جلوگیری کند و تمامی امکانات را برای جذب مردم به سوی خدا به کار گیرد.
حضرت سلیمان
دانشنامه اسلامی
یکی از پیامبران بزرگی که هم دارای مقام نبوّت بود و هم دارای حکومت بی نظیر و بسیار وسیع، حضرت سلیمان بن داوود(ع)است که نام مبارکش هفده بار در قرآن آمده است.وبا یازده واسطه به حضرت یعقوب(ع) می رسد وخداوند در تمجید او می فرماید:«وَ وَهَبْنا لِداوود سُلَیمانَ نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ أَوَّابٌ؛ ما سلیمان را به داوود ـ علیه السلام ـ بخشیدیم، چه بنده خوبی! زیرا همواره با خدا ارتباط داشت و به سوی خدا بازگشت می کرد و به یاد او بود.» حضرت سلیمان(ع)با تمام حشمت و شکوه و قدرت بی نظیر بر جهان حکومت می کرد.هدف حضرت سلیمان(ع)این بود که همه انسانها را به سوی خدا و توحید و اهداف الهی دعوت کند و از هرگونه انحراف و گناه باز دارد و همه امکانات را در خدمت جذب مردم به سوی خدا قرار دهد.امام صادق(ع)فرمود: «چهار نفر بر سراسر زمین فرمانروایی کردند که دو نفر از مؤمن ان بودند و دو نفر از کافر ان. مؤمنان عبارت بودند از سلیمان و ذو القرنین(ع) ـ علیهما السلام ـ، و کافران عبارت بودند از بخت النصر و نمرود.
حضرت سلیمان در قرآن
قرآن در آیه ۱۲ و۱۳ سوره سبأ، گوشه ای از عظمت و امکانات وسیع سلیمان را بازگو کرده و چنین می فرماید:«و برای سلیمان(ع)باد را مسخّر کردیم که صبحگاهان مسیر یک ماه را می پیمود، و عصرگاهان مسیر یک ماه را، و چشمه مس (مذاب) را برای او روان ساختیم، و گروهی از جنّ پیش روی او به اذن پروردگارش کار می کردند، و هر کدام از آنها که از فرمان ما سرپیچی می کرد، او را عذاب آتش سوزان می چشاندیم.آنها هر چه سلیمان ـ علیه السلام ـ می خواست برایش درست می کردند، معبد ها، تمثالها، ظروف بزرگ غذا همانند حوضها، و دیگهای ثابت (که از بزرگی قابل حمل و نقل نبود، و به آنان گفتیم: ) ای آل داوود! شکر (این همه نعمت را) بجا آورید، ولی عده کمی از بندگان من شکر گزارند. آری خداوند مواهب عظیمی به این پیامبر بزرگ داد، مرکبی بسیار سریع و تندرو که با آن می توانست در مدتی کوتاه، سراسر کشور پهناورش را سیر کند، موادّ معدنی فراوان برای انواع صنایع و نیروی فعال کافی برای شکل دادن به این مواد معدنی به او عطا کرد.او با بهره گیری از این وسایل، معابد بزرگی ساخت. و مردم را به عبادت خدای یکتا ترغیب نمود، و برای پذیرایی از لشکریان و مستضعفان، امکانات وسیعی در اختیارش قرار گرفت و در برابر این همه مواهب، خداوند به او دستور شکرگزاری داد.
سرانجام حضرت سلیمان
حضرت سلیمان در سیزده سالگی حکومت را به دست گرفت و چهل سال حکومت کرد و در سن ۵۳ سالگی از دنیا رفت. ومطابق بعضی از روایات، حضرت سلیمان ۷۱۲ سال عمر کرد طی ملاقاتی با عزرائیل (ملک الموت)،سلیمان(ع)دریافت که مرگش نزدیک شده است، به خدا عرض کرد: «خدایا! مرگ مرا از جنّیان بپوشان، تا هم بنای ساختمان مسجد را به پایان برسانند، و هم انسانها بدانند که جنّ ها علم غیب نمی دانند.»سلیمان(ع)به محراب و محل عبادت خود بازگشت و در حالی که ایستاده و بر عصایش تکیه داده بود، از دنیا رفت. مدّتی به همان وضع ایستاده بود و جنّ ها به تصوّر این که او زنده است و نگاه می کند، کار می کردند. سرانجام موریانه ای وارد عصای او شد و درون آن را خورد. عصا شکست و جنازه سلیمان (ع)از ناحیه صورت به زمین افتاد. آن گاه همه فهمیدند که او از دنیا رفته است. از آن پس جنّ ها از موریانه ها تشکّر و قدردانی می کنند، چرا که پس از اطلاع از مرگ سلیمان ـ علیه السلام ـ دست از کارهای سخت کشیدند.،در قرآن به مرگ سلیمان اشاره شده است
جملاتی از کلمه حضرت سلیمان
نمود حضرت سلیمان بر پیمبر عرض که ای اطاعت تو بر تمام عالم فرض
آب گرم سه هزار معروف به آبگرم حضرت سلیمان یا نرگس است.
مژدۀ باد زندان را قاصد صبا آمد حضرت سلیمان را هدهد سبا آمد