جنس قریب. [ ج ِ س ِ ق َ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) ( اصطلاح منطق ) جنس نسبت به نوع، قریب خوانده میشود هنگامی که چون آن نوع را با هر یک از انواع ضمیمه کنیم و از ماهیت آنها جویا شویم همان جنس در جواب آید مثل حیوان نسبت به انسان. انسان در این جنس انواع مُشارکی از گاو و گوسفند و غیره دارد و هرگاه هریک از اینها را با انسان ضمیمه کرده و از ماهیت آنها سؤال کنیم همین جنس حیوان در جواب گفته میشود، پس حیوان نسبت به انسان جنس قریب است. رجوع به جنس بعید و اساس الاقتباس ص 29 و کشاف اصطلاحات الفنون شود.
فرهنگ فارسی
جنس نسبت به نوع قریب خوانده میشود هنگامیکه چون آن نوع را با هر یک از انواع ضمیمه کنیم و از ماهیت آنها جویا شویم همان جنس در جواب آید مثل حیوان نسبت به انسان.
جمله سازی با جنس قریب
رسم تام تعریفی است که مرکب از جنس قریب و خاصه باشد، مثل تعریف انسان به حیوان خنده ناک.
