تنفق

هدف واقع شدن وجه الله، و آن را غايت و انگيزهاعمال قرار دادن، در چند جا از كلام مجيدش آمده، مانند آيات زير: (و اصبر نفسك مع الذينيدعون ربهم بالغدوه و العشى يريدون وجهه )، و در اين معنا است آيه شريفه (و ماامروا الا ليعبدوا اللّه مخلصين له الدين )، و آيه شريفه (و ما تنفقون الا ابتغاء وجهالله )، و آيه شريفه (فادعوه مخلصين له الدين )، و آيه (الا لله الدين الخالص).

از جمله آثاريكه براى آن معرفى كرده، اينستكهعمل صالح آن عملى است كه شايستگى براى درگاه خدايتعالى داشته باشد، و در اينباره فرموده: (صبروا ابتغاء وجه ربهم )، (بمنظور بدست آوردن وجهپروردگارشان صبر كردند)، و نيز فرموده: (و ما تنفقون الا ابتغاء و جه اللّه )، (وانفاق نمى كنيد مگر بخاطر خدا).

اين در صورتى است كه جمله خبريه و ما تنفقون را به معنى نهى بگيريم، يعنى انفاقشما در صورتى سود بخش است كه به خاطر خدا انجام گيرد.

429 - عن داود قال: سالت ابا عبدالله عليه السلام عنقول رسول الله صلى الله عليه و آله اذا زنىالرجل فارقه روح الايمان قال: فقال: هو مثلقول الله عزوجل: (و لاتيمموا الخبيث منه تنفقون ) ثمقال غير هذا ابين منه ذلك قول الله عزوجل: (و ايدهم بروح منه ) هو الذى فارقه.

پس جمله: (و لا تنفقون الا ابتغاء وجه اللّه ) جمله اى است حاليه، وحال از ضمير خطاب است، و عامل آن متعلق ظرف يعنى (فلانفسكم ) مى باشد.