گل فرج

ایکه برد ازکف ما صبر تو مفتاح فرج بتولای تو رستیم زتکلیف و هرج

گفت مرا خواجه فرج صبر رهاند ز حرج هیچ مگو کز فرج است اینک گرفتار شدم

عشقشان و حرصشان در فرج و زر دم به دم چون نسل سگ بین بیشتر

شهوت حلق بی‌نمک شهوت فرج پس دوک با سگ و خوک مشترک با خر و گاو همسری

حذرت باید کردن همیشه زین دو سلاح که تن ز فرج و گلو در به سوی شر دارد