لغت نامه دهخدا کحلی چرخ. [ ک ُ چ َ ] ( اِ مرکب ) آسمان کبودفام. فلک نیلگون. || کنایه از آسمان اول است. ( برهان ) ( آنندراج ). آسمان اول. ( ناظم الاطباء ). || سیاهی آسمان. ( برهان ) ( آنندراج ). تاریکی آسمان. ( ناظم الاطباء ). || سیاهی شب. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
جمله سازی با کحلی چرخ ای که خاک ره شبرنگ تو برداشت به چشم! چرخ کحلی ز پی دیده بینا آورد اطلس کحلی چرخی که بقا راست قبا کمترین آستر خلعت والای تو باد
