چیر بخت

لغت نامه دهخدا

چیربخت. [ ب َ ] ( ص مرکب ) که بخت غالب دارد. پیروزبخت.

فرهنگ فارسی

که بخت غالب دارد. پیروز بخت.

جمله سازی با چیر بخت

به هر شه بر از بخت چیر آن بود که او در جهان شاه ایران بود
سرانجام هم بخت شه بود چیر درآمد سر بخت بدخواه زیر
سه روز اینچنین بود پیکار سخت نگشت از دلیران یکی چیر بخت