هلک و هلک. [ هَِ ل ِک ْ ک ُ هَِ ل ِک ک / ل ِ ] ( ق مرکب ) در تداول کنایه از کندی و سستی در کار است، یا کنایه از راه رفتن به سنگینی و کندی، چنانکه گویند: هلک و هلک آمد.
فرهنگ فارسی
در تداول کنایه از کندی و سستی در کار است یا کنایه از را رفتن بسنگینی و کندی چنانکه گویند: هلک و هلک آمد.
جمله سازی با هلک و هلک
آنکه ذاتش ایمن است از هلک و موت کی ز خون خواهیش باشد بیم فوت