لغت نامه دهخدا
قاروره بر سنگ زدن. [ رو رَ / رِ ب َ س َ زَ دَ] ( مص مرکب ) کنایه از ناخوش کردن عیش. ( آنندراج ).
قاروره بر سنگ زدن. [ رو رَ / رِ ب َ س َ زَ دَ] ( مص مرکب ) کنایه از ناخوش کردن عیش. ( آنندراج ).
💡 نه قاروره بر کوه شد کارگر نمیکرد حربه ز دریا گذر
💡 مرا عوام به سنگ ملامت و شنعت چنان زنند که قاروره بر عدو نفّاط