( فسرده آتش ) فسرده آتش. [ ف ُ / ف ِ س ُ دَ / دِ ت َ ] ( ص مرکب ) کسی که در درونش سوزی نیست. بی احساس. بی رگ. بی غیرت: سوختگان عشق را دود به سقف میرود وقع ندارد این سخن پیش فسرده آتشان.سعدی.
فرهنگ فارسی
( فسرده آتش ) کسی که در درونش سوزی نیست بی احساس.
جمله سازی با فسرده اتش
نکرد در دل من کار، عشق شورانگیز زهیزم تر من شد فسرده آتش تیز