عرق خوری به عنوان یک پدیده اجتماعی و فرهنگی در جامعه ما، به معنای مصرف نوشیدنیهای الکلی به ویژه عرقهای گیاهی و میوهای است. این پدیده به طور سنتی در مراسمها و جشنها، به ویژه در مناطق روستایی، جایگاه خاصی دارد و به نوعی نماد مهماننوازی و صمیمیت محسوب میشود. در این فضا، عرق خوری نه تنها به عنوان یک عمل صرف نوشیدن، بلکه به عنوان فرصتی برای ایجاد و تقویت روابط اجتماعی و فرهنگی در نظر گرفته میشود. در حقیقت، این فعالیت به نوعی نشاندهندهی هویت فرهنگی و سنتهای محلی است که نسل به نسل منتقل میشود و در آن، لذت بردن از طعم و عطر عرقهای محلی با گفتگو و تبادل نظر میان افراد همراه است. از سوی دیگر، باید توجه داشت که عرق خوری ممکن است با چالشهایی نیز همراه باشد. از جمله این چالشها میتوان به مسائل بهداشتی و اجتماعی مرتبط با مصرف الکل اشاره کرد. بنابراین، مهم است که در کنار لذت، آگاهی نسبت به عوارض و مصرف معقول این نوشیدنیها نیز مد نظر قرار گیرد تا همگان بتوانند از این سنت با احتیاط و به صورت سالم بهرهبرداری کنند.
عرق خوری
لغت نامه دهخدا
- گیلاس عرق خوری؛ ظرفی شیشه ای یا بلوری یا چینی کوچک و ظریف که با آن عرق نوشند. ( فرهنگ فارسی معین ). ظرف خاص برای آشامیدن عرق. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).