طبر زد انگیز

منم که چون زتکلم طبر زد افشانم دهان سامعه انس و جان شود شیرین

وقتی آید کز اژدهای تبر زین زهر کند بر ملوک طعم طبر زد

مکش از ربقه فرمان سر تسلیم و رضا که شرنگ از لب محبوب طبر زد باشد

شکر بر طبر زد که پیوسته شد ز شیرینی آن هر دو لب خسته شد

جواب تلخ ز شیرین لبت شنیدم و گفتم ز شور بختی من شد شرنگ نار طبر زد

به یاد فتح تبر ای بت طبر زد لعل زنوش لب پسری خواه شیر دختر تاک