دانشنامه اسلامی
در بسیاری جاها جبرئیل بی آن که دیده شود مطلبی یا آیه ای را به رسول گرامی ابلاغ و یا نکته ای را به آن حضرت الهام می کرد.
در کتاب تاریخ قرآن "رامیار" آمده است: "بسیاری از اوقات وحی شنیده می شد و خود جبرئیل دیده نمی شد. در سوره های دیگر اشاره است که وحی شفاهی بود. مثلاً وقتی فرمان رسید، که: "با شتاب و عجله زبان به قرائت قرآن مگشای... "
از این فهمیده می شود که القای وحی شفاهی و شنیدنی بوده است اضافه بر آن در تمام آیاتی که با قُل ( بگو ) شروع می شود، می توان گفت که وحی شفاهی و شنیدنی بوده یعنی فرشته وحی دیده نمی شد، اما وحی شنیده می شد و ضبط می گردید...
