سرزنش منافقان

[ویکی فقه] سرزنش منافقان (قرآن). نَفَق، ایجاد سوراخى در زمین است که راه رهایى داشته باشد -همانند سوراخ موش -
سرزنش منافقان، به جهت ترک حمایت از پیکارگران احُد، به رغم ادّعاى برادری با آنان:وَ لِیَعْلَمَ الَّذِینَ نافَقُوا... الَّذِینَ قالُوا لِإِخْوانِهِمْ وَ قَعَدُوا لَوْ أَطاعُونا ما قُتِلُوا قُلْ فَادْرَؤُا عَنْ أَنْفُسِکُمُ الْمَوْتَ إِنْ کُنْتُمْ صادِقِینَ.
آل عمران/سوره۳، آیه۱۶۷.
توبیخ منافقان، به دلیل رویگردانى آنان از حاکمیّت قضایى پیامبر صلی الله علیه وآله:وَ إِذا قِیلَ لَهُمْ تَعالَوْا إِلى ما أَنْزَلَ اللَّهُ وَ إِلَى الرَّسُولِ رَأَیْتَ الْمُنافِقِینَ یَصُدُّونَ عَنْکَ صُدُوداً فَکَیْفَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصِیبَةٌ بِما قَدَّمَتْ أَیْدِیهِمْ ثُمَّ جاؤُکَ یَحْلِفُونَ بِاللَّهِ إِنْ أَرَدْنا إِلَّا إِحْساناً وَ تَوْفِیقاً أُولئِکَ الَّذِینَ یَعْلَمُ اللَّهُ ما فِی قُلُوبِهِمْ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَ عِظْهُمْ وَ قُلْ لَهُمْ فِی أَنْفُسِهِمْ قَوْلًا بَلِیغاً.
نساء/سوره۴، آیه۶۱-۶۳.
مأموریّت پیامبر صلی الله علیه وآله براى توبیخ منافقان، به جهت بازیچه شمردن دین و استهزاى ارزشهای الهی:یَحْذَرُ الْمُنافِقُونَ... وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ لَیَقُولُنَّ إِنَّما کُنَّا نَخُوضُ وَ نَلْعَبُ قُلْ أَ بِاللَّهِ وَ آیاتِهِ وَ رَسُولِهِ کُنْتُمْ تَسْتَهْزِؤُنَ لا تَعْتَذِرُوا قَدْ کَفَرْتُمْ بَعْدَ إِیمانِکُمْ إِنْ نَعْفُ عَنْ طائِفَةٍ مِنْکُمْ نُعَذِّبْ طائِفَةً بِأَنَّهُمْ کانُوا مُجْرِمِینَ.
توبه/سوره۹، آیات۶۴-۶۶.
...

💡 هنگامى كه اصرار زيد براى طلاق دادن زينب از حد گذشت و زينب هم به هيچ وجهسرسازگارى نداشت و هربار پيغمبر فرمود: همسرت را نگاهدار، سرانجام خود، همسرشرا طلاق داد و پس از طلاق و پايان عِدّه، خدا به پيغمبر دستور داد زينب را به همسرى خوددر آورد و از سرزنش مشركان و منافقان نهراسد:

💡 منافقان علاوه بر اينكه خودشان از جنگ احد كناره گيرى كردند و سعى در تضعيف روحيهديگران نيز نمودند، بهنگام بازگشت مجاهدان زبان به سرزنش آنها گشودند و گفتند:اگر آنها از فرمان ما پيروى كرده بودند كشته نمى دادند.

💡 از طرفى بعضى از منافقان تيره دل بجاى اين كه از او دلجويى كنند، به او طعنه مىزدند، يكى از روزها كنار خانه خود نشسته بود، يكى از تيره بختان كوردل از آن جا رد شد و از روى طعنه و سرزنش به او گفت:(آن كس ‍ على (ع ) كه قرض دارتو بود و به سادات علوى به حساب او قرض دادى، و اكنون كه درمانده شده اى، آيابه تو توجهى كرد؟ آيا سراغى از تو گرفت ؟).