دراز منقار

لغت نامه دهخدا

درازمنقار. [ دِ م ِ ] ( ص مرکب ) آنکه منقار دراز دارد. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).

فرهنگ فارسی

آنکه منقاری دراز دارد

جمله سازی با دراز منقار

تشخیص این پرنده خیلی آسان است، نر و ماده همشکل هستند، نشانه‌های تشخیص آن عبارت است از سر و بدن حنایی کمرنگ دم وبالها را راهراه عرضی پهن سیاه و سفید. کاکُل بلند (تاجی قشنگ) بر سر دارد. باپرهای بلند نوک سیاه، و منقار دراز خمیده، بیشتر روی زمین و در فضای باز تغذیه می‌کند. پروازی کند و موجی و همراه با باز و بسته کردن آهسته بالهاست. در زمین‌های باز و پردرخت دیده می‌شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال عشقی فال عشقی فال راز فال راز فال تک نیت فال تک نیت فال تک نیت فال تک نیت