دانشنامه اسلامی
حرام غیر ارتباطی، مقابل حرام ارتباطی بوده و به حرامی گفته می شود که هر مورد آن، عصیان مستقل دارد؛ یعنی هر عمل منهی عنه به طور مستقل حرام می باشد، بی آن که ارتباطی با منهی عنه دیگر داشته باشد، مثل دروغ گفتن در موارد متعدد که هر یک از این موارد، مصداق حرام مستقل بوده و در عصیان، هیچ گونه ارتباطی با هم ندارند؛ بنابراین، اگر مکلف بعضی را مرتکب شود و بعضی را ترک کند، نسبت به آن مواردی که دروغ گفته، عصیان نموده است و نسبت به مواردی که دروغ نگفته، عصیان منتفی است، زیرا این گونه محرمات به تعداد افرادشان منحل می شود؛ برای مثال، اگر دروغ صد فرد داشته باشد و شخصی پنجاه بار دروغ بگوید، پنجاه بار مرتکب حرام شده است.
نکته
در حرام غیر ارتباطی، رابطه عنوان و افراد، رابطه کلی و فرد است، ولی در حرام ارتباطی رابطه عنوان و فرد رابطه کل و جزء است.
