بهانه گیری

کلمه بهانه‌گیری به معنای آوردن بهانه یا بهانه‌تراشی است. این واژه به معنای دلیلی غیرقابل قبول برای توجیه یک عمل یا وضعیت و گیری به معنای عمل کردن به آن است. در نوشتن این کلمه، توجه به حروف نچسب اهمیت دارد. باید آن را به صورت پیوسته و بدون فاصله‌گذاری میان اجزای آن نوشت. این کلمه یک ترکیب است که از اسم و فعل تشکیل شده و به خوبی مفهوم عمل بهانه آوردن را منتقل می‌کند. این کلمه معمولاً به عنوان اسم به کار می‌رود و می‌تواند در جملات مختلف به عنوان فاعل یا مفعول استفاده شود. همچنین می‌توان به کلماتی مانند بهانه‌تراشی یا توجیه‌جویی اشاره کرد که معانی مشابهی دارند، اما از نظر بار معنایی و کاربرد ممکن است تفاوت‌هایی داشته باشند. هنگام استفاده از این کلمه در متون رسمی، لازم است که ساختار زبان مناسب را رعایت کنید و از به کار بردن آن در زمینه‌های غیررسمی خودداری کنید، مگر در مواردی که به صورت نقل قول یا در صحبت از دیگران باشد.