[ویکی اهل البیت] آیه 1 سوره انسان. بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ هَلْ أَتَیٰ عَلَی الْإِنْسَانِ حِینٌ مِنَ الدَّهْرِ لَمْ یَکُنْ شَیْئًا مَذْکُورًا آیا بر انسان روزگارانی نگذشت که چیزی هیچ لایق ذکر نبود؟ آیا بر انسان زمانی از روزگار گذشت که چیزی در خور ذکر نبود؟ آیا زمانی طولانی بر انسان گذشت که چیز قابل ذکری نبود؟! هرآینه بر انسان مدتی از زمان گذشت و او چیزی در خور ذکر نبود. آیا زمانی طولانی بر انسان گذشت که چیز قابل ذکری نبود؟! Has there come upon man a period of time when he was not a thing mentioned? Has there not been over Man a long period of Time, when he was nothing - (not even) mentioned?
جمله سازی با ایه 1 سوره انسان
7-مجمع البيان، ج 5، ص 404، مؤ لف كتاب، مرحوم طبرسى گفته است: شيعه وسنى روايت كرده اند كه، آيات 5 تا 22 سوره انسان در شاءن على عليه السلام،فاطمه عليها السلام، حسن و حسين عليه السلام
مؤ لف: اين روايت خلاصه حديث طويلى است كه نحاس آن را در كتاب (الناسخ والمنسوخ ) آورده، و خود سيوطى آن را در كتاب (اتقان )نقل كرده و اين حديث معارض با حديثى است كه با طرق بسيار از ابن عباسنقل كرد كه گفت: سوره انسان در مدينه و در شاءناهل بيت (عليهم السلام ) نازل شد.
شب دوّم باز همين كه خواستند افطار كنند صداى در بلند شد كه شخصى يتيم هستم، وشب سوّم اسيرى از پشت در تقاضاى نان كرد. هر سه شب آن عزيزان با آب افطارنمودند و دليل اين فداكارى را در سوره انسان چنين مى خوانيم: اِنّا نَخاف مِن ربّنايَوماً عَبوساً قَمطَريراً...(91) ما از روز قيامت كه روزى گرفته و سياه و دردناكاست مى ترسيم.
خلاصه اينكه: در اين سوره انسان با صحنه هاى مختلفى از آفرينش و قيامت و زندگى ومرگ و انذار و بشارت روبرو مى شود كه مجموعه اى بيدار كننده و نسخه اى شفابخش راتشكيل مى دهد.
برای سوره انسان، توسط برخی مفسرین شیعه همچون طباطبایی و بانو امین، تصویرسازی‌هایی اخروی و دنیوی ترسیم شده‌است.
