التقاط گرایی

فرهنگستان زبان و ادب

{eclecticism} [هنرهای تجسمی] شیوه ای در هنر که تلاش دارد بهترین را از هر شیوه و سبکی اقتباس کند

دانشنامه آزاد فارسی

اِلْتِقاطْ گَرایی (eclecticism)
در نظریۀ هنر، بهره برداری از نقش مایه ها و عناصری از سبک ها، دوره ها، و سرزمین های مختلف. این نوع گزینش و بازآمیزی از منابع مختلف، از ویژگی های معماری ویکتوریایی بود؛ کلیسای جامع وست مینستر در لندن نمونۀ درخور ذکری است از این دست، که بنتلی آن را به سبک بیزانسی ساخت (۱۸۹۵ـ۱۹۰۳).

جمله سازی با التقاط گرایی

ریمون پانیکار ۲۹ روشی را شناسایی کرد که از طریق آنها می‌توان تغییرات فرهنگی ایجاد کرد، شامل رشد، توسعه، تکامل، درونگی، نوسازی، بازسازی، اصلاح، نوآوری، احیاگری، انقلاب، جهش، پیشرفت، پدیده انتشار، اسمز، وام گرفتن، التقاط، تلفیق گرایی، نوسازی، بومی شدن، و دگرگونی. در این زمینه، مدرنیزاسیون را می‌توان پذیرش باورها و اعمال عصر روشنگری، مانند علم، خردگرایی، صنعت، تجارت، دموکراسی و مفهوم پیشرفت دانست. رین راود، بر اساس کارهای امبرتو اکو، پیر بوردیو و جفری سی. الکساندر، مدلی از تغییر فرهنگی را بر اساس ادعاها و پیشنهادهایی ارائه کرده‌است که بر اساس کفایت شناختی آنها مورد قضاوت قرار می‌گیرد و توسط مرجع نمادین جامعه فرهنگی مورد تأیید یا تأیید نمی‌شود.