( آل عراق ) آل عراق. [ ل ِ ع ِ ] ( اِخ ) نام سلسله ای از ملوک پیش از اسلام خوارزم.و این سلسله نسب خود بکیخسرو می پیوسته اند و تا زمان سامانیان شبه قدرت و نفوذی در خوارزم داشته اند. آخرین آنان ابوعبداﷲ محمدبن احمدبن محمدبن عراق است که ابوریحان از او به شهید تعبیر می کند. و پدر او احمد،تقویم سنین و شهور اهل خوارزم را اصلاح کرده است. انقراض این خاندان ظاهراً سلطان محمود غزنوی بوده است.
( آل عراق ) نام سلسله از ملوک پیش از اسلام خوارزم
آل عراق. آلِ عِراق (قرون ۵ تا ۷ق)
(یا: حکام قدیم خوارزم؛ خوارزمشاهان قدیم) از امرای خوارزم. آنان خاندانی ایرانی نژاد و اصیل خوارزم بودند که نسب خود را به پادشاهان ساسانی می رساندند و در سرزمین های واقع در شرق رودخانۀ جیحون فرمانروایی می کردند. پایتخت آنان شهر کاث (کات) بود و نیاکان آنان پیش از اسلام بر سرزمین خوارزم و اطراف آن حکومت می کردند و خود را از فرزندان کیخسرو می دانستند. از امرای بزرگ این خاندان ابوسعید احمد و پسرش ابوعبدالله محمد است که با قتل او در ۳۸۵ق به دست مأمون بن محمد عمر این خاندان نیز به پایان رسید. از رجال برجستۀ آل عراق ابونصر عراقی است که استاد ابوریحان بیرونی به شمار می رفته که خود در ریاضیات تألیفات و در نقاشی مهارت داشت.
💡 در این دوره به خاطر اتفاقات خراسان و قدرتیابی عدهای از سرداران سامانی، دشمنان داخلی و بیرونی خاندان آل عراق تقویت شدند.
💡 آل عراق در حقیقت ولایت و خوارزمشاهی داشتند.
💡 پیرامون موجودیت حکومت آل عراق، نظرات متفاوتی بیان شدهاست، که به شرح زیر میباشند.
💡 پیرامون موجودیت حکومت آل عراق، نظرات متفاوتی بیان شدهاست، که به شرح زیر میباشند.
💡 حکومت و دوران زمامداری وی از حدود سال ۳۶۶ هجری، آغاز و تا سال ۳۸۵ هجری، که مقارن بود با سقوط آل عراق و به قدرت رسیدن نوح سوم سامانی، ادامه پیدا کرد.
