لغت نامه دهخدا
( آشفته روزگار ) آشفته روزگار. [ ش ُ ت َ / ت ِ زْ / زِ ] ( ص مرکب ) آشفته روز:
دست نوازشی چو بزلف آشنا کنی
غافل مشو ز صائب آشفته روزگار.صائب.
( آشفته روزگار ) آشفته روزگار. [ ش ُ ت َ / ت ِ زْ / زِ ] ( ص مرکب ) آشفته روز:
دست نوازشی چو بزلف آشنا کنی
غافل مشو ز صائب آشفته روزگار.صائب.
( آشفته روزگار ) ( صفت ) بدبخت بداقبال.
آشفته روز
💡 شاعری که ناملایمات های اوضاع آشفته روزگار خود را بر نمی تافت و تزویر و ریاکاری حاکمان را در آثارش به تصویر میکشد