ارامگاه حضرت حمزه

ج: در جنگ اُحد با اينكه در حمله اوّل مسلمانان پيروز شدند، ولى به خاطر تخلّف از دستور پيامبر صلّى اللّه عليه و آله كه 50 نفر را در شكاف كوه هاى اُحد مسئول مرزبانى قرار داده بود، و آنان به عشق جمع آورى غنائم منطقه را رها كردند، عاقبت جنگ با شكست مسلمين و شهادت حضرت حمزه عموى پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و جمعى از ياران با وفاى حضرت، پايان يافت.

O طبق روايات،(306) آيه ناظر به قاتلان حضرت حمزه يا جعفر طيّار است كهپشيمان شده و اسلام آوردند، ولى ايمان در قلبشان رسوخ نكرده تا قطعا بهشتىباشند، يا مربوط به كسانى است كه در جنگ تبوك شركت نكردند و فقط پشيمان شدندو به زبان اعتراف نكردند.

حزن، دعا و توسل با تسليم و رضا به قضاى الهى منافات ندارد.نقل شده است كه رسول خدا - صلى الله عليه و آله و سلم - در سوگ فرزندش ابراهيم ونيز براى حضرت جعفر و حمزه - سلام الله عليهم - گريه كردند، بلكه دستور گريهبراى حضرت حمزه در روايات آمده است.(31)

و در ايـن غـزوه كـار بـه صـلح رفـت و حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله و سلّم بدونمحاربه مراجعت فرمود و حامل لواء در اين غزوه حضرت حمزه بود. پس از اين (سَرِيّه حمزه) پيش آمد.

آرى حضرت حمزه (ع ) با ايثار و فداكارى هاى خود در فراز و نشيب هاى روند تكاملىاسلام، به خصوص در جنگ احد، به چنين مقام ارجمندى از مرتبه و درجه رسيده كه على (ع) دلاور مرد تاريخ، به وجود او، افتخار مى كند. و همچنين افتخار به وجود سردارسلحشور حضرت جعفر طيّار (برادرش ) مى كند كه در جنگ موته به شهادترسيد.(95)