دانشنامه اسلامی
یکی از مواضع اولی و آثر، آثریت سبب ذاتی است؛ یعنی چیزی که ذاتاً سبب خیر باشد؛ مانند فضیلت و کفایت، گزیده تر از آن چیزی است که بالعرض سبب خیر است؛ مانند بخت، همچنان که آنچه ذاتاً سبب شر باشد، مثل رذیلت و قصور، بیشتر سزاوار به اجتناب است در مقایسه با آنچه سبب بالعرض برای شر است، مانند بخت.
ابن سینا، حسین بن عبدالله، الشفا (منطق)، ج۳، ص۱۵۵.
۱. ↑ ابن سینا، حسین بن عبدالله، الشفا (منطق)، ج۳، ص۱۵۵.
منبع
پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «آثریت سبب ذاتی»، تاریخ بازیابی۱۳۹۵/۱۰/۲۵.
...
