ابلیس از جنیان

و گفت: هر معصیت که از سبب شهوت بود امید توان داشت به آمرزش آن و هر معصیت که آن بسبب کبر بود امید نتوان داشت به آمرزش آن زیرا که معصیت ابلیس از کبر بود و زلت آدم از شهوت.

نگر تا که ابلیس از این گفت‌وگوی چه کرد و چه خواست اندر این جستجوی

ذوالفقار مهر او بیرون کشم چون از غلاف شر ابلیس از سر فرزند‌ آدم وا کنم

قبل از اینکه خدا در آدم بدمد، ابلیس از دهان وارد و از مقعد او خارج شد.

سجده ی آدم نکرد ابلیس از فرمان حق می کند آدم سجود او به فرمان طمع

چو بشنید این سخن ابلیس از دوست برون آمد وی یکباره از پوست