فدیک

فدیک، در متون کهن و لغت‌نامه‌های عربی، به مکانی خاص اشاره دارد. منتهی الارب آن را موضعی معرفی کرده و عمرانی در معجم البلدان نیز از آن به عنوان جایگاهی یاد می‌کند. این نام، که احتمالا تصغیر فَدَک، منطقه‌ای شناخته‌شده با نخلستان‌های پربار است، در بستر رویدادهای تاریخی متعددی مطرح شده و از این رو از اهمیت جغرافیایی ویژه‌ای برخوردار است. این نام تنها محدود به یک موقعیت جغرافیایی نیست؛ بلکه در سده‌های نخستین اسلامی به عنوان نام برخی از افراد نیز به کار رفته است. برخی از پژوهشگران گمان می‌برند که این نام ممکن است با فاتک، پدر مانی، بنیان‌گذار آیین مانویت، بی‌ارتباط نباشد. این احتمال، به ارتباطات فرهنگی و نام‌گذاری در آن دوران اشاره دارد و نیازمند بررسی‌های دقیق‌تر تاریخی و زبان‌شناختی است.