شاه تره
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
فرهنگستان زبان و ادب
دانشنامه عمومی
دارای گل های نامنظم و برگ های بریده است که چون با دست نرم کنند بوی دود می دهد. در طعم او تلخی است. در ایران این گیاه اغلب در دامنه های زاگرس بخصوص در دشت های ( بیجار کردستان )، ( اقلید فارس ) و ( کوهسرخ خراسان رضوی ) ( علاقه خراسان رضوی ) ( جلگه رخ تربت حیدریه ) یافت می شود. در گویش عام به شاطره نیز شناخته می شود.
اشتهاآور، تصفیه خون، تب بر، برطرف کننده بیماری های پوستی، ضد جوش و حساسیت. شاه تره طبع سردی دارد و در طب سنتی برای درمان بیماری های پوستی از آن بسیار استفاده می شود.
ترکیب مقداری عرق شاه تره و عرق کاسنی برای شفافیت پوست و زیبایی استفاده می شود؛ و همچنین تأثیر فوق العاده ای در از بین رفتن جوش های دوره بلوغ دارد.
دانشنامه آزاد فارسی
ویکی واژه
ریشه اش سفید و ساقه بی کرک و برگها متناوب و دارای بریدگیهای بسیار میباشد. گلهایش کوچک و سفید مایل به قرمز و دارای لکههای ارغوانی
قسمت مورد استفادة این گیاه شاخههای گلدار آن است که به حالت تازه یا خشک مصرف میشوند.
جمله سازی با شاه تره
دارای طبیعتی معتدل و تر است. خواص: صفرابُر، اشتها آور، تببُر، درمان یرقان، تقویتکنندهٔ پوست و کبد، ادرارآور، دفع کنندهٔ بلغم، تصفیه کنندهٔ خون، تقویت کنندهٔ لثه، ضد جوش و لک. مخلوط شاه تره، سرکه و عسل پاک کنندهٔ معده است.