ردیم

لغت نامه دهخدا

ردیم. [ رَ ] ( ع ص ) ثوب ردیم؛ جامه کهنه. ج، رُدُم. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). جامه پیوندبست. ( مهذب الاسماء ).
ردیم. [ رَ ]( اِخ ) نام دلاوری است و بسبب بزرگی خلقت این نام گرفته است. ( از ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

نام دلاوری است و بسبب بزرگی و خلقت این نام گرفته است.

جمله سازی با ردیم

‫خوردن همان و جامه به تن کردنم همان‬ ‫سوْننان دوروب، اوْس دوْنومی گییه ردیم‬
خدایا تو نیکی کن ار ما بدیم زرحمت بفرما قبول ار ردیم