حموه

لغت نامه دهخدا

( حموة ) حموة. [ ح ِ وَ ] ( ع مص ) نگاهبانی کردن گیاه و چریدن ندادن. حمایت. حَمی. ( منتهی الارب ). || بازداشتن طعام و شراب از بیمار. ( تاج المصادر بیهقی ). رجوع به حمی شود.
حموة. [ ح ُ م ُوْ وَ ] ( ع مص ) حموة الم؛ تیزی و سختی درد. ( منتهی الارب ). سورة درد. ( اقرب الموارد ).