جامع شاهرود

لغت نامه دهخدا

جامع شاهرود. [ م ِ ع ِ ] ( اِخ ) مسجدی است قدیمی که بانی و تاریخ بنای آن معلوم نیست و پنج قسمت دارد قسمتی که در وسط قرار گرفته سقف آن تیرپوش است و سقف بقیه از خشت خام است. ( از مرآت البلدان ج 4 ص 106 ). و رجوع به کتاب فوق صفحات مزبور شود.

جمله سازی با جامع شاهرود

مسجد جامع شاهرود مربوط به دوره ایلخانی - دوره قاجار است و در شاهرود، شمال محله بیدآباد واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۵ اردیبهشت ۱۳۷۶ با شمارهٔ ثبت ۱۸۵۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این مسجد شامل یک شبستان اصلی و دو شبستان شرقی و غربی در مجاور آن است. مساحت مسجد ۴۵۰ متر مربع و شالودهٔ بنا از سنگ لاشه و گنبدها از خشت خام و پلان آن به صورت مستطیل و مشتمل بر ۹ گنبد است. در مجاورت مسجد و در ضلع شرقی آن، آب انبار قرار دارد.