نامکیده

لغت نامه دهخدا

نامکیده. [ م َ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) مکیده ناشده. مقابل مکیده.

جمله سازی با نامکیده

بس نازک است پشت لبت را کبود کرد گردانده سنگ لعل تو را نامکیده خط
کام لب نخواهم دید نامکیده خالش را از خضر مگر یابم سر آب حیوانی
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
باایمان
باایمان
بی همتا
بی همتا
کلان
کلان
کریم
کریم