معنی بژن | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

بژن. [ ب َ ژَ ] ( اِ ) گِل و لای تیره و متعفن باشد که در بن حوضها و جویها بهم رسد. ( برهان ) ( مجمع الفرس ) ( فرهنگ شعوری ) ( اوبهی ) ( انجمن آرای ناصری ) ( آنندراج ). آن را لای، لجن، لژن گویند. ( فرهنگ جهانگیری ) ( شعوری ) ( انجمن آرای ناصری ) ( آنندراج ). خرد. خر. خره. و رجوع به لای شود.

فرهنگ عمید

= لجن

فرهنگ اسم ها

اسم: بژن (دختر) (کردی) (تلفظ: bazhen) (فارسی: بژن) (انگلیسی: bazhen)
معنی: قد و بالا، قد و بالا ( نگارش کردی

جمله سازی با بژن

بژن (به فرانسوی: Bégin) شهری در منطقه شهری لو افجور-دو-ساگونه ناحیه سگونه-لاک-سن-ژان در استان کبک کانادا است. در سرشماری سال ۲۰۱۱ این شهر ۸۸۵ نفر جمعیت داشته‌است و مساحت آن ۱۹۱٫۸۱ کیلومتر مربع است.

گزارش محتوای نامناسب