اعتد. [ اَ ت ُ] ( ع اِ ) ج ِ عَتاد، بمعنی ساخت و سامان و آمادگی و آنچه جهت سفر و جز آن آماده سازند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). ج ِ عَتاد. ( ناظم الاطباء ). ج ِ عَتاد، اسباب فراهم کردن و آمادگی برای کاری. ( از اقرب الموارد ).
فرهنگ فارسی
جمع عتاد بمعنی ساخت و سامان و آمادگی و آنچه جهت سفر و جز آن آماده سازند.
جمله سازی با اعتد
میزان عدل لایجور ولا یحی... ف و ما اعتدی الا علی من یعتدی
