اسدراس

اسدراس. [ اِ ] ( اِخ ) نام عزرانبی بنی اسرائیل نزد اروپائیان. رجوع به عزرا شود.

اِسْدراس (Esdras)
(یا: ازدراس) دو کتاب اول عهدین منحول یا آپوکریف عهد عتیق. اسدراس اول، جز در یک بخش، بازنوشتۀ یونانی متنی عبرانی شامل کتاب عَزرا، قطعاتی از کتاب نحمیا، و قسمتی از دوم تواریخ است. بخشی از آن که در عهد عتیق یافت نمی شود، داستان رقابت سه جوان یهود در دربار ایران است. غالب محققان اسدراس اول را اثر مترجم واحد ناشناسی می دانند که آن را بین سال های ۱۵۰ـ۵۰پ م نوشته است. اسدراس دوم مکاشفه وار است و بخش اعظم آن را مرثیه های عزرا دربارۀ سقوط بیت المقدس (اورشلیم) و رؤیاهای هفت گانۀ او تشکیل می دهند. نویسندۀ آن و همچنین این نکته که در اصل به چه زبانی (آرامی، یونانی، یا عبرانی) نوشته شده است معلوم نیست. بیشتر محققان حدس می زنند که در اواخر قرن ۱م تألیف شده باشد. اسدراس دوم به گواهی ترجمه های متعددی که از آن به عمل آمد (لاتینی، سریانی، و قبطی)، نقل قول های مکرری که آبای کلیسا از آن کردند، و عبارت های بسیاری که از آن وارد ادعیۀ مسیحی شد، با اقبال فراوان روبه رو بوده است.

💡 تعدادی از کتب تثنیه مقدس که بخشی از سپتاجینت یونانی هستند اما درکتاب مقدس عبری وجود ندارند را آپوکریفا می‌نامند. اغلب پروستان‌های مدرن آپوکریفا را به عنوان کتب مقدس در نظر نمی‌گیرند اگر چه حدود سال ۱۸۲۰ کتب مقدس پروتستان این مطالب را درخود جای داده بودند. با این وجود اغلب مسیحیان (شامل اعضا کلیسای کاتولیک روم، کلیسای ارتدوکس شرق و کلیساهای ارتدوکس خاور) آپوکریفا را بخشی از عهد عتیق می‌دانند. کلیسای کاتولیک روم هفت کتاب از این دسته شامل (کتاب توبیت، کتاب جودیت، مکابیان ۱، مکابیان ۲، خرد سلیمان، کتاب واعظ وکتاب باروخ و همچنین بخش‌هایی ازکتاب استر وکتاب دانیال را جزء عهد عتیق می‌داند. کلیساهای ارتدوکس تعدادی کتاب دیگر مانند مکابیان ۳، زبور ۱۵۱-۱۵۵، اسدراس ۱، اودس، زبور سلیمان و گاهی مکابیان ۴ را در این عهد قرار می‌دهند.