آرشام در زبان پارسی باستان به معنای کسی است که زور و قدرت خرس را دارد. این نام از دو بخش تشکیل شده است: آر به معنای زور و شام به معنای خود یا دارنده. بنابراین، آرشام به عنوان یک نام، به شخصی اشاره دارد که دارای قدرت و توانایی است.
در تاریخ هخامنشی، آرشام به عنوان پدر ویشتاسپ و نیای داریوش اول هَخامَنِشی شناخته می‌شود. او فرزند آریارَمنه و نوه چیش پیش دوم پارسی بوده است. با وجود این که آرشام در تاریخ هخامنشی نامی شناخته‌شده است، اطلاعات دقیقی درباره نقش او در وقایع آن دوران در دست نیست و بیشتر به عنوان یک شخصیت تاریخی شناخته می‌شود.
