لغت نامه دهخدا ابن بلال. [ اِ ن ُ ب َ ] ( اِخ ) ابوالحسن علی بن بلال بن معاویةبن احمد المهلبی. از فقهاء شیعه. او راست: کتاب الرشد و البیان. ( ابن الندیم ).
جمله سازی با ابن بلال 779- ر. ك: الغيبة، شيخ طوسى، ص 246. در اين جريان يكى از كسانى كه ناظراين صحنه و شاهد بر سخنان ابن بلال بود و گرايشى نيز به وى داشت از او جدا شد.
