لتستووا

و جعل لكم من الفلك و الاءنعام ما تركبون # لتستووا على ظهوره ثم تذكروا نعمهربكم اذا استويتم عليه # (1549) كه به معناى استقرار تام وكامل همراه با طماءنينه و آرامش و بدون هيچ گونه ضعف،تزلزل، اضطراب و انكسار است. تعبير # ثم استوى على العرش # (1550) يا،# الرحمن على العرش استوى # (1551) نيز كنايه از استيلاى خداى سبحان بر ملكو فرمانرواى است.

كمال زمين و آسمان به اين است كه در خدمت انسان قرار گيرد وكمال انسان در پرستش خداست، گرچه خداى سبحان از هر چيزى حتى از عبادت بشر غنّىمحض است. پس آسمانها و زمين براى انسانهاست و انسان براى عبادت و قهرا همه عالمبراى عبادت خداست؛ در جهان به جز خدا حاكمى هستى و جز عبادتِ حقْ عبادتى مطرح نيست.از اين رو خداى سبحان در عين حال كه خلقت آسمانها و زمين را براى بهره ورى انسان طرحمى كند، هدف از آن را نيز كه توحيد و تهذيب نفس انسان است، بازگو مى كند: اللّهالّذى خلق سبع سموات و من الارض مثلهنّ يتنزّل الامر بينهنّ لتعلموا اءنّ اللّه على كلّ شى ءقدير و اءنّ اللّه قد اءحاط بكلّ شى علما (1556) يعنى، نظام امكانى آفريده شده،تا شما با خداى عليم و قدير آشنا شويد و به بينش توحيدى دست بيابيد؛ چنانكه درجاى ديگر مى فرمايد: والّذى خلق الازواج كلّها وجعل لكم من الفلك و الانعام ما تركبون # لتستووا على ظهوره ثمّ تذكروا نعمة ربّكم وتقولوا سبحان الّذى سخّر لنا هذا و ما كنّا له مقرنين # و انّا الى ربّنا لمنقلبون (1557) و يا مى فرمايد: كذلك سخرها لكم لتكبّروا اللّه على ما هديكم (1558)