لغت نامه دهخدا
قباث. [ ق َ ] ( اِخ ) ابن رزبن اللخمی، مکنی به ابوهاشم، محدث است. ( منتهی الارب ). و او از علی بن رباح و از او ابوعبدالرحمن روایت کند.
قباث
قباث. [ ق َ ] ( اِخ ) ابن رزبن اللخمی، مکنی به ابوهاشم، محدث است. ( منتهی الارب ). و او از علی بن رباح و از او ابوعبدالرحمن روایت کند.
جمله سازی با قباث
شبيب بن عامر در حوزه ماءموريت خود، نصيبين،مشغول خدمت بود، تا اين كه متوجّه شد عبدالرّحمن بن قباث از طرف معاويه به سرزمينجزيره حمله كرده است. از اين رو وى با همكارىكميل بن زياد نيروهاى ابن قباث را متفرّق كرده، از سرحدّات على (ع ) بيرون راندند.
