لغت نامه دهخدا
فضول نفس. [ ف ُ ن َ ] ( ص مرکب ) کنایت از ناصح و واعظ. ( غیاث ).
فضول نفس. [ ف ُ ن َ ] ( ص مرکب ) کنایت از ناصح و واعظ. ( غیاث ).
کنایت از ناصح و واعظ
💡 فضول نفس حکایت بسی کند ساقی تو کار خود مده از دست و می به ساغر کن
💡 فضول نفس کجا میکند بترک حدیث که گشته است بلذات دنیوی معتاد