فضل ستای. [ ف َ س ِ ] ( نف مرکب ) ستاینده فضل و برتری کسی. آنکه دیگران را به فضل و دانش و برتری بستاید: فضل تو همی گوید هر فضل ستایی مدح تو همی خواند هر مدحت خوانی.فرخی.
جمله سازی با فضل ستای
فضل تو همی جوید هر فضل ستایی مدح تو همی خواند هر مدحت خوانی