فال زدن به معنای پیش‌بینی آینده، کسب راهنمایی یا یافتن پاسخ برای مسائل شخصی از طریق روش‌های نمادین و سنتی است. این کار در فرهنگ‌های مختلف و در ایران سابقه طولانی دارد و معمولاً برای سرگرمی، مشورت یا دست‌یابی به آرامش روانی انجام می‌شود. فال‌ها اغلب بر اساس قرآن، اشعار، کارت‌ها یا ابزارهای دیگر انجام می‌شوند و هر روش نمادها و قواعد خاص خود را دارد.
یکی از رایج‌ترین انواع فال، فال با قرآن است. در این روش، فرد قرآن را باز کرده و با تصادف یا نیت خاصی یک آیه را انتخاب می‌کند. سپس با مطالعه آیه و تفسیر آن، معنایی برای شرایط یا سؤال خود استخراج می‌کند. این نوع فال بیشتر جنبه معنوی و هدایت اخلاقی دارد و در فرهنگ ایرانی به فال نیک یا بد تعبیر می‌شود.
علاوه بر فال قرآن، فال حافظ نیز بسیار محبوب است. در این روش، دیوان حافظ باز شده و یک غزل به صورت تصادفی انتخاب می‌شود. متن غزل و اشعار آن برای پاسخ به سؤال یا راهنمایی در زندگی شخصی تفسیر می‌شود. همچنین فال با کارت‌های پاسور یا ورق نیز مرسوم است که در آن کارت‌ها به نمادهایی برای پیش‌بینی آینده یا تحلیل شرایط تبدیل می‌شوند. هر روش فال، قواعد و سنت‌های خود را دارد و اغلب جنبه تفریحی و فرهنگی دارد، گرچه برخی افراد به آن باورهای معنوی نیز دارند.