علی عظیم

علی عظیم. [ ع َ ی ِ ع َ ] ( اِخ ) ابن ناصر علی سهرندی ( یا سرهندی ). وی از شعرای دربار محمدشاه هندی بود که در اواسط قرن دوازدهم هَ. ق. درگذشت. بعضی اشعار او در نتایج الافکار آمده است. ( از الذریعه ج 9 ص 760 از نتایج الافکار ص 495 ).

💡 علیرضا رضایی نیز متن برنامه پارازیت را می‌نوشت. آهنگ پایانی سری سوم و احتمالا دوم برنامه از علی عظیمی به نام «تمومه چیزها» بود، گر نکوبی شیشه غم را به سنگ هفت رنگش می‌شود هفتاد رنگ با الهام از فریدون مشیری.

💡 در سپیده‌دم بامداد روز ۸ شوال ۱۲۶۸ هنگامی که ناصرالدین‌شاه از کاخ ییلاقی نیاوران عازم شکار بود، گروهی از بابیان که توسط شیخ علی عظیم مأمور شده بودند، در فاصلهٔ کوتاهی از کاخ به شاه حمله کردند. آنان عریضه به دست به موکب شاه که تنها به اتفاق چند تن ملازم رکاب پیش می‌راند، نزدیک شدند و جبران وهنی را خواستند که با کشته شدن سید علی‌محمد باب به کیش آنان وارد شده بود. به ترتیب سه تن از آنان سه تیر شلیک کردند که تیر دوم شاه را مجروح ساخت. در زد و خوردی که پیش‌آمد، قراولان شاه یک تن از مهاجمان را کشتند و دو تن را دستگیر کردند.