[ویکی اهل البیت] عبدالله بن خباب بن الاَرَت، از اصحاب امیرالمومنین علیه السلام و پدرش از معذبین فی الله بوده و اوست که خوارج نهروان در وقت سیرشان به نهروان عبورشان به نخلستان و آبی افتاد عبدالله را دیدند که بر گردن خود قرآنی هیکل نموده، سوار بر درازگوشی است و با او است عیال او در حالتی که زوجه او حامله بود، عبدالله را گفتند: چه می گوئی در حق علی بعد از تحکیم؟ گفت: اِنَّ عَلِیّا اَعْلَمُ بِاللّهِ وَ اَشَدُّ تَوَقِیا عَلی دینِهِ وَاَنْفَذُ بَصیرَةً. گفتند: این قرآنی را که در گردن داری ما را امر می کند که تو را بکشیم. پس آن بیچاره مظلوم را نزدیک به نهر آوردند و او را خوابانیدند و مثل گوسفند سر بریدند که خونش داخل در آب شد و هم زوجه او را شکم دریدند و چند زن دیگر را نیز به قتل رسانیدند و اتفاقاً در آن نخلستان خرمائی افتاده بود یکی از ایشان یک دانه برداشت و در دهان گذاشت او را صدا زدند که چه می کنی؟ او فوراً از دهان افکند و به خنزیری رسیدند یکی از ایشان بزد و او را بکشت، گفتند: با وی که این فساد است در زمین و انکار بر او نمودند. حاج شیخ عباس قمی, منتهی الامال، قسمت اول، باب سوم، در تاریخ حضرت علی علیه السلام
جمله سازی با عبدالله بن خباب
عبدالله بن خباب ارت را بدون جرم گناه كشته واهل اعيال او را قتل عام كرده ايد، او از اصحابرسول خدا صلى الله عليه و آله بود قاتلين او و زن و فرزندانش را به من واگذاريدتا قصاص كنم، به سبب جهالت و گمراهى خود را به هلاكت نيندازيد، اگر قاتلينعبدالله بن خباب را تحويل من ندهيد به خدا سوگند شما را رها نمى كنم و به يارى واستعانت خداى بزرگ شما را مجازاتى سخت مى نمايم.
اى على عليه السلام تو از حق بازگشتى، به گمراهى گراييدى، بعد ازرسول خدا صلى الله عليه و آله، در امت او هيچ كسى از تو عثمان شقى تر نيستقاتل عبدالله بن خباب را از ما خواستى، بدان كه همه ما،قاتل او هستيم، در پايان ما را به جنگ تهديد كردى، بيا نزديك تر، ما با عزمى استوارآماده پيكار با تو هستيم.
قتل و شرارت و ناامنى كه اين افراد شرور در قلمرو حكومت اسلامى ايجاد كرده بودند،امير مؤ منان را سخت نگران كرد و با بسيج نيروها به سوى آنها حركت كرد. و زمانى كهبه ارودى آنان رسيد نخست فرمود: قاتل عبدالله بن خباب را به ماتحويل دهيد.
بعد از اينكه جنگ صفين خاتمه يافت، عده اى از لشكر امام جدا شدند و با كنايه و ياصريحا مطالب بى ربطى را به حضرت نسبت دادند؛ تا اينكه عده آنان به چهار هزارنفر رسيد و بر اميرالمؤمنين (عليه السلام ) خروج كردند خوارج با عبدالله بن وهبراسبى، بيعت كردند و به طرف مدائن رفتند و عبدالله بن خباب فرماندار امام را در مدائنشهيد كردند و شكم زن او را كه حامله بود دريدند و ديگر زنان را نيز كشتند.
اين جماعت به نامه ها و نصايح امام كه براى آنها فرستاده مى شد توجه نكردند و ازحروراء به قصد نهروان حركت كردند و در طى راه خود هر مسلمانى را كه مى ديدند بهقتل مى رساندند كه از جمله آنها عبدالله بن خباب و همسر باردارش را مى توان نام برداما بعد از قتل عبدالله شخصى را به عنوان نماينده خود بنام حارث بن مرره نزد خوارجفرستاد تا با آنها صحبت كند اما خوارج بر سر او ريخته و او را نيز بى رحمانه بهشهادت رساندند.
پس جمعى از اصحاب شمشيرها را حمايل كرده و در وفادارى و حمايت از على عليه السلامگفتند، كه يا اميرالمؤ منين ! ما با جان مال و فرزند در فرمان تو هستيم هر چه دستورفرمايى مطيع و فرمانبرداريم. از جمله آنانسهل بن حنيف، صعصعة بن صوحان عبدى، عبدالله بن خباب، منذر بن جارود عبدى و مالكاشتر نخعى بودند.
انگيزه شروع جنگ نهروان بعد از اينكه جنگ صفين خاتمه يافت، عده اى از لشكر امام جدا شدند و با كنايه و ياصريحا مطالب بى ربطى را به حضرت نسبت دادند؛ تا اينكه عده آنان به چهار هزارنفر رسيد و بر اميرالمؤمنين (عليه السلام ) خروج كردند خوارج با عبدالله بن وهبراسبى، بيعت كردند و به طرف مدائن رفتند و عبدالله بن خباب فرماندار امام را در مدائنشهيد كردند و شكم زن او را كه حامله بود دريدند و ديگر زنان را نيز كشتند.
