لغت نامه دهخدا شوهرا. [ هََ ] ( اِ مرکب ) ( از: شو، شوی + هرا، هار + الف اطلاق هندی )گردن بندی از گل و سپرغم. ( یادداشت مؤلف ). شوهره.
جمله سازی با شوهرا صهر نبی و دختر او راست شوهرا کز مهر دم زنند و زمردم برند دل آنگه کنندجور چو بر قحبه شوهرا
